حدود ۳۲ درصد از زنان باردار در سال عمل سزارین انجام می‌دهند، عمل سزارین می‌تواند از قبل برنامه ریزی شود یا به شکل غیر منتظره رخ دهد. سزارین یک عمل جراحی است و مانند هر عمل جراحی دیگری خطرهای خاص خود را دارد. با این وجود در بعضی موارد تنها راهکار عمل سزارین است با ما همراه باشید تا سزارین را به طور دقیق بررسی نماییم.
سزارین چیست؟
سزارین یک روش تولد نوزاد است، در این روش نوزادان از طریق عمل جراحی از رحم مادر خارج می‌شوند. در سزارین یک برش بر روی رحم مادران ایجاد می‌کنند تا نوزاد را از آن خارج کنند. گاهی برش ایجادشده بر روی شکم به رحم آسیب میزند، همچنین احتمال عفونت و خونریزی بیشتر، در این نوع زایمان بسیار بالا است، آسیب به مثانه، روده و واکنش به داروهای بیهوشی نیز می‌تواند مشاهده شود. دردهای بیشتر بعد از زایمان و مدت زمان طولانی‌تر دوران نقاهت از مشکلات سزارین به شمار می‌رود؛ سزارین به دلیل اینکه یک عمل جراحی است می‌تواند با موارد پیش‌بینی نشده و خطرناک همراه باشد؛ بنابراین متخصصین زنان پیشنهاد می‌کنند بر روی زایمان طبیعی برنامه ریزی کنید. اما در مواردی که خطر جدی مادران یا نوزادان را تحدید می‌کند باید این عمل جراحی را انجام داد.
در چه مواردی عمل سزارین از قبل تعیین می‌شود؟
- اغلب زمانی که نوزادان بسیار بزرگ هستند و ممکن است در زایمان طبیعی برای مادران ایجاد مشکل کنند.
- زمانی که مادران دچار دیابت هستند.
- مادران در زایمان قبلی دچار آسیب دیدگی در واژین شده‌اند.
- زمانی که جفت جلو آمده و دهانه رحم را پوشش داده است.
- زمانی که رحم دچار انسداد شده است.
- زمانی که در جنین ناهنجاری شناخته شده است، و زایمان طبیعی می‌تواند منجر به ایجاد ناراحتی در نوزاد کند.
- زمانی که مادران به HIV مثبت مبتلا هستند و آزمایش‌ها نشان می‌دهند در انتهای بارداری بار ویروس بالایی وجود دارد.
- احتمال سزارین در دوقلوها و چند قلوها بسیار بالا است.
نکته. معمولاً عمل سزارین را قبل از هفته ۳۹ انجام می‌شود. مگر اینکه به دلایل پزشکی، اجازه داده شود نوزاد بالغ و کاملاً بزرگ شود.
- این مطلب را نیز بخوانید: سیزده قانون مهم در مورد ورزش در دوران بارداری
در چه مواردی سزارین برنامه ریزی نشده صورت می‌گیرد؟
مواردی که نیاز به سزارین اورژانسی است در زیر آمده است.
- زمانی که کیسه آب زنان ناگهان پاره می‌شود.
- مادران دچار بیماری تبخال تناسلی شوند، بنابراین با انجام سزارین مانع از انتقال عفونت به نوزاد می‌شوند.
- زمانی که باز شدن دهانه رحم متوقف شود. یا حرکت نوزاد در کانال متوقف شود.
- زمانی که ضربان قبل نوزاد بسیار بالا رفته و این یعنی نوزاد قادر به خارج شدن از رحم نیست.
- بند ناف پاره شود در این صورت اکسیژن به نوزاد نخواهد رسید.
- جفت در حال جدا شدن از رحم است و در حال مسدود کردن دهانه رحم است.
قبل از عمل سزارین باید چه کارهای انجام داد؟
قبل از عمل باید یک فرم رضایت‌نامه توسط بیمار یا همراهان او امضا شود و بعد از آن یک فرم توسط متخصص زنان در مورد الزام عمل سزارین پر و امضا شود، معمولاً عمل سزارین یک عمل اورژانسی است. و به ندرت بیماران را بیهوش می‌کنند مگر مواردی که شرایط اضطراری یا درد مادر بسیار شدید باشد. اغلب برای کنترل درد مادر، یک بلوک اپیدورال به ستون فقرات داده می‌شود تا پایین تنه را کاملاً بی‌حس کند و مادران هنگام تولد نوزادان کاملاً هوشیار باشند.
زمان سزارین چه کارهای انجام می‌شود؟
در هنگام عمل، زمانی که بیهوشی صورت گرفت یا پایین تنه کاملاً بی‌حس شد بر روی شکم داروی ضدعفونی کننده می‌ریزند. یک برش کوچک و افقی بر روی شکم (برشی به عنوان برش بیکنی) ایجاد می‌کنند. پزشک از این برش به رحم راه پیدا می‌کند. یک برش افقی بر روی رحم میزند تا نوزاد را از رحم مادر خارج کنند.
نکته. در روش‌های قدیمی بر روی رحم یک برش عمودی ایجاد می‌کردند برش عمودی بر روی رحم باعث می‌شود در زایمان‌های بعدی مادران نمی‌توانند به شکل طبیعی زایمان کنند.
بعد از خارج کردن نوزادان از رحم مادر، پزشک بند ناف نوزاد را بریده و نوزاد را به پرستار می‌دهد. پرستاران و متخصص نوزادان در اتاق عمل نوزاد را بررسی می‌کنند تا از سلامت او مطمئن شوند. پزشک بعد از خارج کردن جفت از رحم مادر، برش‌های ایجادشده را بخیه میزند. نوع بخیه‌ها به گونه‌ای است که نخ بخیه بعد از مدتی در بدن جذب می‌شود. معمولاً مادران بعد از عمل باید مدتی را در بیمارستان تحت مراقب باشند.
