انواع کم شنوایی می‌توانند به دلایل متفاوتی رخ دهند و برخی از آن‌ها بسته به روند بیماری می‌توانند به شکل موفقیت‌آمیزی با درمان به وسیله دارو یا جراحی معالجه شوند.
۳ نوع از انواع کم شنوایی
- کم‌شنوایی انتقالی: زمانی که کم شنوایی به علت مشکلات موجود در مجرای گوش، پرده گوش، گوش میانی و استخوانچه‌هایش (استخوان چکشی، استخوان سندانی، استخوان رکابی) رخ دهد.
- کم‌شنوایی حسی عصبی: زمانی که کم‌شنوایی به علت مشکلات موجود در گوش داخلی رخ دهد که آن را تحت عنوان کم‌شنوایی عصبی نیز می‌شناسند.
- کم شنوایی آمیخته: به ترکیبی از کم‌شنوایی انتقالی و حسی عصبی اشاره دارد. بدین معناست که ممکن است در گوش خارجی یا میانی و گوش داخلی (بخش حلزونی گوش) یا عصب شنوایی آسیب‌هایی وجود داشته باشد.
دلایل کم شنوایی انتقالی:
- ناهنجاری ساختارهای گوش داخلی، مجرای گوش یا گوش میانی
- وجود مایع در گوش میانی به علت سرماخوردگی
- عفونت گوش (عفونت گوش میانی – عفونت در گوش میانی که در آن تجمع مایعی سیال ممکن است با جابه‌جایی پرده گوش و استخوانچه‌های گوش برخورد کند).
- آلرژی
- عملکرد لوله استاشی ضعیف
- پرده گوش سوراخ شده
- تومورهای خوش‌خیم
- جرم گوش سفت شده
- عفونت در مجرای گوش
- توده‌ای از جسم بیگانه در گوش
- تصلب گوش
دلایل کم شنوایی حسی عصبی:
- در معرض صدای بلند قرار گرفتن
- ضربه مغزی
- بیماری گوش داخلی، خودایمن
- کم‌شنوایی ارثی
- بالارفتن سن (اختلال شنوایی در پیری)
- ناهنجاری در گوش داخلی
- بیماری مِنییر
- تصلب گوش – یک اختلال ارثی که در آن یک رشد استخوانی حول استخوان کوچک در گوش میانی شکل می‌گیرد و از لرزش آن در زمان تحریک شدن توسط صدا جلوگیری می‌کند.
- تومورها
درمان کم‌شنوایی انتقالی
انواع کم‌شنوایی انتقالی شامل نبود مادرزادی مجرای گوش یا نقصان مجرای گوش و باز نبودنش در حین تولد، ناهنجاری یا بدفرمی ساختارهای گوش میانی است که تمامی این موارد می‌توانند به وسیله جراحی بهبود پیدا کنند. اگر جراحی موفقیت‌آمیز عمل نکند، شنوایی ممکن است با تقویت یا تشدید به وسیله یک پد کم‌شنوایی انتقالی استخوانی یا ایمپلنت جراحی، دستگاه پیوند استخوانی یا یک پد کم‌شنوایی انتقالی، بسته به وضعیت عصبی شنوایی درمان شود.
- این مطلب را نیز بخوانید: سیگار کشیدن می‌تواند منجر به ناشنوایی شما بشود
دیگر علل کم‌شنوایی انتقالی مانند عفونت، تومورها، مایع سیال گوش ناشی از عفونت یا بد فرمی لوله‌ای استاشی، توده‌ای از جسم بیگانه و ضربه (شکستگی در جمجمه) هستند. عفونت‌های وخیم معمولاً با آنتی‌بیوتیک یا درمان‌های ضد قارچی معالجه می‌شوند. عفونت‌های مزمن گوش، سیال میانی مزمن و تومورها که معمولاً نیازمند جراحی هستند و اگر بدین طریق درمان نشدند با آنتی‌بیوتیک معالجه می‌شوند.
در کم‌شنوایی انتقالی ناشی از ضربه مغزی بعد از اینکه وضعیت کلی بیمار به لحاظ پزشکی ثابت شد، اقدام جراحی بخش آسیب‌دیده می‌کنند. حالت ژنتیکی کم‌شنوایی انتقالی، تصلب گوش است، که در آن تثبیت استخوانی استخوان رکابی وجود دارد که در این شرایط صدا نمی‌تواند به گوش میانی برسد. تصلب گوش می‌تواند به شکل موفقیت‌آمیزی با جراحی و برداشتن استخوان‌های رکابی ثابت با یک پروتز استخوان رکابی متحرک درمان شود.
درمان کم‌شنوایی حسی عصبی:
کم‌شنوایی حسی عصبی می‌تواند ناشی از ضربه صوتی باشد که می‌تواند با درمان پزشکی همراه با کورتیکو استروئید به منظور کاهش آماس سلولی موی حلزون گوش و تورم جهت بهبود درمان این ساختارهای گوش درونی آسیب‌دیده، معالجه شود. کم‌شنوایی حسی عصبی می‌تواند ناشی از ضربه مغزی یا تغییرات ناگهانی در فشار هوا مانند سقوط هواپیما باشد که موجب پارگی مایع داخلی گوش شده و برای گوش داخلی سمی است و این حالت با جراحی‌های اضطراری درمان می‌شود.
کم شنوایی پیشرفته دوجانبه پس از چند ماه به عنوان بیماری داخلی گوش خودایمن شناخته می‌شود و با کورتیکو استروئید در بلندمدت و گاهی اوقات با دارو درمانی معالجه می‌شود. کم‌شنوایی حسی عصبی نوسانی ممکن است ناشی از عاملی ناشناخته یا همراه با بیماری منییر باشد. اگر سم موجود در این بیماری به صورت درمانی تحت کنترل قرار نگیرد، رویه‌های جراحی متفاوتی برای حذف آن سم مورداستفاده قرار می‌گیرد.
کم‌شنوایی حسی عصبی برگشت‌ناپذیر که رایج‌ترین حالت از کم‌شنوایی است، ممکن است با پدهای شنوایی درمان شوند. زمانی که پدهای شنوایی کافی نباشند، این نوع از کم‌شنوایی ممکن است با جراحی و ایمپلنت‌های حلزونی معالجه شوند.
