عوارض ناشی از سکته مغزی شامل عوارض حرکتی، شناختی و روانی است. موسسه ملی عصب شناسی به طور دقیق توضیح میدهد عوارض بالقوه که ممکن است پس از سکته در افراد مشاهده شود کدام است؟ در این مقاله تحقیقات انجام شده در این موسسه در مورد عوارض ناشی از سکته مغزی بیان شده است.
عوارض ناشی از بی حرکتی
پس از سکته مغزی ممکن است تحرک بیمار کم شود، در نتیجه ممکن است بیمار دچار عوارض جانبی مانند زخم بستر و ترومبوز ورید عمیق (DVT) شود. در صورتی که تحرک، انجام حرکات ورزشی و تلاش برای حرکت بدن میتوان در پیشگیری از این عوارض مؤثر باشد. همچنین فشار طولانی مدت بر روی پوست به دلیل بیحرکتی، منجر به بیحرکتی پوست و عفونت در آن میشود. دستگاههای خاص و تشکهای مخصوصی برای تسکین فشار بر روی پوست وجود دارد که میزان زخمها را کاهش میدهد. بهتر است بدانید DVT معمولاً در رگهای اندام تحتانی رخ میدهد. به عبارت دقیقتر DVT لخته شدن خون در رگهای اندام تحتانی است، وجود این لخته در خون و ورود آن در شریان اصلی بدن میتواند منجر به سکته مغزی دیگری شود. بنابراین بسیار مهم است که برای این افراد داروهای ضد انعقاد خون تجویز شود.
مشکل در بلع
بیماران سکته مغزی اغلب با مشکلات بلع مواجه هستند. همچنین خطر خفگی و یا عفونت قفسه سینه در آنها بسیار بالا است. گفتار درمانی ممکن است کمک کند تا فرد رژیمهای غذایی سبک، مانند غذاهای مایع و سوپ را بدون نیاز به پرستار میل کند. همچنین برخی تکنیکها و تمرینهای در بلعیدن به فرد کمک میکنند، تا غذا از طریق دهان وارد بدن شود تا از طریق لولههای تغذیه.
عفونتها
بیماران سکته مغزی در معرض خطر ابتلا به انواع عفونت هستند، به ویژه افرادی که بر اثر سکته دستگاه ادراری آنها تحت تأثیر قرار گرفته است. عفونت قفسه سینه، یکی از شایع ترین این عفونتها است که متاسفانه به علت آسپیراسیون، وارد شدن مواد غذای در ریه به دلیل مشکل در بلع رخ میدهد. یادگیری تکنیکهای خوردن و نوشیدن صحیح مواد غذایی در کاهش این عفونت مؤثر است. تغییر رژیم غذایی و مصرف مواد غذایی با بلع راحت نیز یکی از روشهای کاهش این عفونت است. خوشبختانه عفونتهای ادراری و قفسه سینه که معمولاً در افراد سکتهای بسیار مشاهده میشود با مصرف آنتی بیوتیک درمان خواهد شد.
شکستنها و حوادث
از عوارض دیگر سکته مغزی میتوان به ضعف، اختلال حسی، ناهماهنگی، عدم تعادل و مشکل بینایی اشاره کرد. معمولاً این عوارض باعث میشود مشکلاتی ناشی از سقوط در فرد سکتهای رخ دهد. برای کاهش مشکلات ناشی از سقوط در افراد بهتر است منزل را به گونهای چیدمان کنند که وسایل خطرناک در آن کمتر دیده شود. همچنین انجام تمرینات ورزشی برای بهبود در وضعیت راه رفتن این افراد بسیار کمک کننده است. پیاده روی و راه رفتن بر روی دستگاه از جمله تجویزهای مهم در بهبود وضعیت راه رفتن افراد سکتهای به شمار میرود.
تأثیر اجتماعی
سکته تنها بر روی جسم بیمار تأثیر ندارد. بلکه سکته میتواند بر روی روابط خانوادگی نیز اثر گذار باشد. سکته مغزی بر روی پویایی خانواده تأثیر گذار است. معمولاً بیماران سکته مغزی دیگر مانند گذشته قادر به انجام کارهای خود نیستند. ممکن است اعضای خانواده مجبور باشند مدام از فرد سکتهای مراقبت کنند. متاسفانه سکته مغزی علاوه بر هزینههای بالای پزشکی، کیفیت زندگی افراد سکتهای را نیز تأثیر گذار قرار میدهد.