جدایی، مرگ یا اتفاقاتی از این دست موجب شده است که امروز بسیاری از پدران تنها بار زندگی فرزند خود را به دوش بکشند. پدیده‌ای شایع که می‌تواند هر دو سوی ماجرا، یعنی فرزند و پدر را تحت تأثیر قرار دهد؛ اما نکته مهم عدم توجه به شرایط جسمی و روحی پدران در اثر این سبک زندگی است؛ موضوعی که آینده و زندگی آنها را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد.
مرگ و میر بالاتر در پدران تنها
ماریا چیو و همکارانش از دانشگاه تورنتو، سلامت پدران تنها با مادران تنها و پدران و مادران که با هم زندگی می‌کردند و متوسط زندگی آنها بیش از ۱۱ سال بود را مقایسه کردند. او متوجه شد که مرگ و میر در پدران تنها سه برابر بیشتر از میزان مشابه در مادران تنها و پدر و مادران که با هم زندگی می‌کنند است. دکتر چیو نمونه‌ای به تعداد ۸۷۱۰ نفر از پدران تنها ۴،۵۹۰ مادر تنها، ۱۶،۳۴۱ پدری که زندگی مشترک داشتند، و ۱۶،۶۸۸ مادر که زندگی مشترک داشتند انتخاب کردند و روی آنها آزمایشات را انجام داده‌اند.
سرانجام تیم پزشکی اعلام کرد که پدران تنها عوامل خطری (ریسک فاکتور) را دارند که می‌توانند با مرگ زودرس همراه شوند. در اینجا ۶ مورد از این عوامل خطر آورده شده است:
- پدران تنها نسبت به مادران تنها و مادرانی که شریک زندگی داشتند پیرتر بوده و بیشتر از آنها مبتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی- عروقی بودند.
- آنها مصرف میوه و سبزی کمتری داشتند و بنابراین رژیم غذایی که سلامت آنها را تأمین کند کمتر بود.
- آنها چند بار در ماه به صورت افراطی به نوشیدن الکل و غیره مشغول بودند.
- آنها تحت استرس بیشتری بودند.
آنها مجبور به کار تمام وقت و مراقبت از فرزندانشان در همان زمان بودند و این باعث قرار گرفتن در معرض استرس بالاتری نسبت به مادران مجرد و افرادی که زندگی مشترک داشتند، می‌شد.
ماریا چیو متوجه شد که پدران نها بیشتر به خاطر فوت همسرشان تنها بودند، در مقایسه با مادران مجرد که بیشتر به علت جدایی یا طلاق تنها بودند. همچنین غم می‌تواند یکی از دلایل افزایش استرس و فشار و در نتیجه افزایش مرگ و میر در این افراد شود. پدرانی که علت تنهایی آنها طلاق یا جدایی بود، علت این که مراقبت از فرزندانشان به عهده گرفته بودند عدم سلامت روانی مادر و در نتیجه اعتیاد به الکل یا سایر مواد مخدر بود و یا داشتن مشکلات روانی و یا فیزیکی دیگر. داشتن روابط مشکل دار با همسران سابق می‌تواند تنش پدران را نیز افزایش دهد.
- این مطلب را نیز بخوانید: عاشق بودن و راه های شناسایی آن بین همسران
تنهایی و انزوای اجتماعی
به نظر می‌رسید که پدران تنها دوستان کمتری دارند تا به آن اعتماد و تکیه کنند، در نتیجه داشتن شبکه‌های پشتیبانی کمتر، منجر به تنهایی بیشتر آنها می‌شود. نیکول والترا از دانشگاه یورک در بریتانیا نشان داد که چگونه تنهایی و انزوای اجتماعی می‌تواند به خطر بالای حملات قلبی و سکته مغزی مرتبط باشد. تنهایی در مطالعات دیگر با خواب ضعیف، سطوح بالاتر هورمون استرس، سیستم ایمنی ضعیف و ضعف در توانایی‌های شناختی همراه بوده است.
این افراد نسبت به زنان تنها کمتر به دنبال مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز بودند.
در نتیجه، نویسندگان توصیه می‌کنند که این پدران (که افزایش نه برابر در ایالات متحده آمریکا از دهه ۱۹۶۰ داشته‌اند) و پزشکان آنها باید از خطرات تنها زندگی کردن آگاه باشند، و به سلامت آنها توجه بیشتری شود. نویسندگان همچنین توصیه می‌کنند مطالعات بیشتری انجام شود تا فهم ما از علل مرگ و میر بالای پدران تنها افزایش یابد.
