اگر از درد استخوان رنج می‌برید، پزشک شما قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا به آزمایش‌های بیشتری در خصوص سرطان استخوان ، احتیاج دارید یا خیر، در مورد علائم و منطقه آسیب‌دیده سؤالاتی از شما خواهد پرسید.
آن‌ها در جستجوی هر نوع تورم یا توده خواهند بود، درصورتی‌که سؤالی در خصوص منطقه آسیب‌دیده دارید می‌توانید مطرح کنید. آن‌ها ممکن است در خصوص نوع دردی که تجربه می‌کنید از شما سؤالاتی بپرسند. پس از بررسی، برای یافتن هرگونه مشکل در استخوان‌ها و برای بررسی مناطق آسیب‌دیده، ممکن است از شما بخواهند از اشعه X استفاده کنید. اگر اشعه ایکس نواحی غیرطبیعی را نشان دهد، برای بررسی‌های بیشتر، به یک جراح ارتوپد (متخصص بیماری‌های استخوانی) یا متخصص سرطان استخوان ارجاع داده می‌شوید. برخی از آزمایش‌هایی که ممکن است برای کمک به تشخیص و ارزیابی سرطان‌های استخوان انجام شود، در زیر شرح داده شده است.
اشعه X
تصویربرداری اشعه X – یکی از شایع‌ترین روش‌های مورد استفاده در زمینه پزشکی برای تشخیص‌های مربوط به استخوان‌ها و مفاصل است. همچنین یکی از روش‌های کم‌هزینه است. اشعه ایکس روشی است که در آن، از تابش برای تولید تصاویر داخل بدن استفاده می‌شود. این کار روشی بسیار مؤثر برای نگاه کردن به استخوان است.
اشعه X اغلب می‌تواند آسیب‌های استخوانی ناشی از سرطان، یا استخوان‌های جدیدی که به دلیل سرطان رو به رشد هستند را تشخیص دهد. اشعه X همچنین می‌تواند تعیین کند که علائم شما ناشی از چیز دیگری، مانند شکستگی استخوان؛ است. اگر اشعه X نشان دهد شما ممکن است سرطان استخوان داشته باشید، باید برای تشخیص و درمان به مراکز تخصصی سرطان استخوان مراجعه کنید. اگر سرطان استخوان شما از نوع نادر باشد، مراکز تخصصی کمی وجود دارد، بنابراین ممکن است مجبور شَوید برای مشاوره و درمان به خارج از کشور سفر کنید.
بیوپسی یا بافت‌برداری
بیوپسی به معنی نمونه‌برداری از بافت‌ها است. بیوپسی روشی تشخیصی است که توسط آن پزشک مقداری از بافت بدن را خارج کرده و برای بررسی به آزمایشگاه بافت‌شناسی می‌فرستد. در آزمایشگاه بافت‌شناسی یا پاتولوژی پزشک متخصص پاتولوژیست بافت‌های ارسالی توسط پزشک را در زیر میکروسکوپ بررسی کرده و بیماری‌های احتمالی را که در بافت وجود دارد تشخیص داده و به پزشک گزارش می‌دهد.
بیوپسی روشی قطعی برای تشخیص سرطان استخوان است. بیوپسی دقیقاً نوع سرطان و درجه آن‌را مشخص می‌کند. بیوپسی به دو طریق انجام می‌شود:
- بیوپسی با سوزن: تحت بی‌حسی انجام می‌شود (بسته به محل قرارگیری استخوان، از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می‌شود). یک سوزن نازک به داخل استخوان وارد شده و برای نمونه‌برداری از بافت مورداستفاده قرار می‌گیرد.
- بیوپسی باز: تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. جراح برای برداشتن نمونه از بافت، در استخوان آسیب‌دیده برش ایجاد می‌کند.
اگر بیوپسی با سوزن نتیجه‌ای در پی نداشته باشد، ممکن است لازم باشد بیوپسی باز انجام دهید.
تست‌های دیگر
اگر نتایج بیوپسی سرطان استخوان را تائید کرد و آن را نشان داد، به احتمال زیاد لازم است برای تشخیص میزان گسترش سرطان، آزمایش‌های بیشتری انجام دهید. این آزمایش‌ها در زیر شرح داده شده است:
اسکن MRI
تصویرسازی شدید مغناطیسی (MRI)، از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از استخوان‌ها و بافت‌های نرم استفاده می‌کند. اسکن MRI، روشی مؤثر برای اندازه‌گیری و گسترش تومورهای سرطانی در استخوان‌ها یا اطراف آن است.
سی‌تی‌اسکن
مقطع‌نگاری رایانه‌ای یا برش‌نگاری رایانه‌ای یا توموگرافی رایانه‌ای یا به اصطلاح سی‌تی‌اسکن، یکی از روش‌های پیشرفته تصویربرداری پزشکی است. بعد از رادیوگرافی ساده، سی‌تی‌اسکن بیشترین کمک را به بررسی ضایعات سیستم حرکتی بدن انسان به خصوص استخوان‌ها می‌کند. امروزه استفاده از سی‌تی‌اسکن جزء جدایی‌ناپذیر در تشخیص و حتی درمان بسیاری از بیماری‌ها شده است.
با استفاده از تصاویر سی‌تی‌اسکن می‌توان بافت‌های درون بدن را مشاهده کرد و شکل آن‌ها را بررسی نمود. با این اطلاعات می‌توان از وجود بیماری‌های احتمالی آگاه شد. تصاویر سی‌تی‌اسکن سطح مقطع‌هایی از بدن را نشان می‌دهد. سی‌تی‌اسکن شامل گرفتن یک سری اشعه ایکس و استفاده از یک کامپیوتر برای جمع‌آوری آن‌ها در یک تصویر سه‌بعدی است. سی‌تی‌اسکن اغلب برای بررسی اینکه آیا سرطان به ریه شما گسترش‌یافته است یا خیر، استفاده می‌شود. برای این منظور می‌توان از رادیوگرافی قفسه سینه با استفاده از اشعه X استفاده کرد.
اسکن استخوان
انجام اسکن استخوان نسبت به اشعه ایکس، اطلاعات دقیق‌تری را در مورد استخوان‌های شما ارائه می‌دهد. در طول اسکن، مقدار کمی از مواد رادیواکتیو به رگ‌های شما تزریق می‌شود. مناطق غیرطبیعی استخوان، مواد را با سرعت بیشتری نسبت به استخوان‌های طبیعی جذب می‌کنند و به عنوان “نقاط داغ” در اسکن نشان می‌دهند.
بیوپسی مغز استخوان
اگر شما حادترین نوع سرطان، یعنی تومور اوینگ را داشته باشید، ممکن است لازم باشد آزمایش بیوپسی مغز استخوان انجام دهید تا ببینید آیا سرطان به مغز استخوان (بافت داخل استخوان‌ها) گسترش یافته است یا خیر. در طی آزمایش، یک سوزن به استخوان شما وارد می‌شود تا یک نمونه از مغز استخوان بیرون بیاورد. این کار ممکن است توسط بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام شود.
مرحله‌بندی و طبقه‌بندی
هنگامی که آزمایش‌ها تکمیل شد، اکنون نوبت مرحله بندی و طبقه‌بندی سرطان استخوان فرارسیده است. مرحله‌بندی به این معناست که سرطان استخوان تا چه حد گسترش یافته است و درجه بندی به این معناست که چقدر احتمال دارد سرطان در آینده گسترش یابد. سیستم مرحله‌بندی سرطان استخوان در انگلستان از سه مرحله استفاده می‌کند:
- مرحله ۱: سرطان در درجه پایینی است و فراتر از استخوان گسترش نمی‌یابد.
- مرحله ۲: سرطان تاکنون فراتر از استخوان گسترش نیافته، اما در درجه بالایی است.
- مرحله ۳: سرطان به قسمت‌های دیگر بدن مانند ریه‌ها گسترش‌یافته است.
اکثر بیماران سرطانی در مرحله ۱ و مرحله ۲، شانس زیادی برای درمان دارند. متأسفانه، درمان بیماران مرحله ۳ مشکل‌تر است، اگرچه درمان می‌تواند علائم را تسکین داده و گسترش سرطان را آهسته کند.
درمان سرطان استخوان به نوع آن بستگی دارد، اینکه تا چه حد گسترش‌یافته و تا چه حد سلامت عمومی شما را به خطر می‌اندازد. درمان اصلی شامل جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی است.
طرح درمانی شما
درمان شما باید توسط یک مرکز تخصصی باتجربه در درمان سرطان استخوان مدیریت شود، جایی که توسط تیم متخصصان (MDT) از شما مراقبت می‌شود. اعضای MDT شامل یک جراح ارتوپد (جراحی که در جراحی استخوان و مفاصل خبره است)، یک انکولوژیست بالینی (متخصص در درمان سرطان‌هایی که نیاز به جراحی ندارند) و یک پرستار تخصصی سرطان خواهد بود. MDT آنچه را که فکر می‌کند برای شما بهترین است معرفی می‌کند، اما تصمیم‌گیرنده نهایی شما خواهید بود. طرح درمانی شما ممکن است شامل ترکیب زیر باشد:
- جراحی برای برداشتن استخوان سرطانی_بازسازی یا جایگزینی استخوان برداشته شده اغلب ممکن است، هر چند قطع عضو گاهی اوقات لازم است.
- شیمی‌درمانی_درمان با داروهای سرکوب‌کننده قوی
- رادیوتراپی_جایی که از تشعشع برای از بین بردن سلول سرطانی استفاده می‌شود.
جراحی
جراحی برای برداشتن ناحیه سرطانی استخوان، بخش مهمی از درمان سرطان استخوان است، اگرچه اغلب با سایر روش‌های ذکرشده در زیر همراه است.
شیمی‌درمانی
۴ روش شیمی‌درمانی برای درمان سرطان استخوان وجود دارد:
- قبل از جراحی: برای کوچک کردن تومور و جراحی ساده‌تر
- در ترکیب با رادیوتراپی قبل از جراحی: از این روش به ویژه برای درمان تومور اوینگ استفاده می‌شود.
- بعد از جراحی: برای جلوگیری از بازگشت سرطان
- برای کنترل علائم در مواردی که امکان درمان وجود نداشته باشد (شیمی‌درمانی تسکین‌دهنده)
شیمی‌درمانی برای سرطان استخوان شامل ترکیبی از داروهای مختلف است که معمولاً به درون رگ شما آزاد می‌شوند. درمان معمولاً دوره‌ای است. یک دوره شامل داروهای شیمی‌درمانی برای چند روز است، پس از آن چند هفته طول می‌کشد تا بدن شما رو به بهبودی پیش برود. تعداد دوره‌ها به نوع و درجه سرطان استخوان بستگی دارد.
رادیوتراپی
همانند شیمی‌درمانی، رادیوتراپی را نیز می‌توان قبل و بعد از جراحی برای درمان سرطان استخوان یا برای کنترل علائم و کاهش سرعت گسترش سرطان هنگامی که درمان امکان پذیر نیست، استفاده کرد. رادیوتراپی برای سرطان استخوان شامل پرتوهای تابشی است که توسط یک دستگاه خارجی به بخش سرطانی استخوان هدایت می‌شود. رادیوتراپی به طور معمول ۵ روز در هفته انجام می‌شود و هر جلسه چند دقیقه طول می‌کشد. کل دوره درمان معمولاً چند هفته است.
میفامورتید
برای افراد مبتلابه سرطان استئوسارکوم، در کنار سایر درمان‌های فوق، میفامورتید نیز تجویز می‌شود. میفامورتید با تشویق سیستم ایمنی، سلول‌هایی اختصاصی تولید می‌کند که سلول‌های سرطانی را می‌کشند. میفامورتید به طور معمول برای جوانان مبتلا به استئوسارکوم‌های درجه بالا توصیه می‌شود و پس از جراحی، همراه با شیمی‌درمانی، برای جلوگیری از بازگشت سرطان تجویز می‌شود.
